Sisyphus
Sisyphus is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was de stichter en de koning van Korinthe. Hij was een sluwe man, maar beging de vergissing de goden uit te dagen. Hij wist telkens aan hen te ontsnappen, maar verergerde hiermee zijn uiteindelijke straf. De goden kregen hem te pakken en hij werd veroordeeld een zwaar rotsblok tegen een steile helling op te duwen, dat echter telkens van de top weer in de diepte rolde, waardoor hij gedoemd was eeuwig dat rotsblok opnieuw en opnieuw de steile berg op te duwen. Sisyphus werd op deze manier gestraft voor zijn hoogmoed.
In het spraakgebruik wordt sisyfusarbeid beschreven als zware, nutteloze arbeid zonder einde, waarvan het resultaat telkens weer ongedaan wordt gemaakt.
Ik heb me afgevraagd of Sisyphus gelukkig zou zijn geweest als het rotsblok na Sisyphus een tijdlang te hebben laten zwoegen, op de berg was blijven liggen. Waarschijnlijk niet, want het iedere keer opnieuw de berg opgaan gaf zin aan zijn leven.
Ons leven is waardevol zolang wij er de zin van blijven inzien. We moeten er zelf iets van maken. Ik zou de zin van het leven als volgt willen omschrijven: de zin van het leven is dat je een gelukkig gevoel krijgt door de dingen die je doet.
Eigenlijk gaat mijn project Sisyphus over je eigen levensloop. Je moet zelf ook geregeld moeilijke beslissingen nemen of heel veel energie ergens insteken om verder te komen. Niets gaat zomaar vanzelf goed. Door tegen het rotsblok te duwen en moeilijkheden niet uit de weg te gaan kun je je leven zinvol en waardevol maken.
Dit laatste heb ik ook willen uitdrukken in de beelden ‘Don’t pup my bubble’ en ‘Take your bubble’ en “Cloud serving”.